mondays' coffee joy
ARCHIVE: 25 September 2017
Sand in boots, in the hair, in the nose, everywhere. Morning sunshine is painful already - there are no clouds in this sky at all or what. Disturbing seagulls are flying around willing to eat every fallen crumbs. Their depressing cough does not allow you to focus on anything. One coffee, another. These coffees are weak. Maybe guests are specially served with weaker ones. Yes, for sure they are. And here we go! The families went out on the promenade and beach. Screams won’t end, and their endless crying continues, and their parents’ complaints to it. They came here to relax or to work. Interesting. For work, definitely. Nursing - this is what they have to deal with. They naively thought they can charge their inner batteries during holidays - probably there are dozens of people jealousy staring in the palms from their facebook. And here…well, they will not sit at all, will not read. Weak coffee will get cold, books will stay untouched and drinks will probably get spilled by children’ s ball. And this is just the beginning of the week ...
Smile - Monday will be over soon. Imagine you are on the beach ;)
***
Piasek w butach, we włosach, w nosie, wszędzie. Razi to światło boleśnie - nie ma chmur w tej mieścinie wcale. Mewiska latają wokoło chętne by zjeść każdy upadający okruszek. Ich dołująca chrypa nie pozwala skupić myśli. Kawa jedna, druga. Jakieś słabe są te kawy. Może przyjezdnym specjalnie rozcieńczone serwują. Napewno. I zaczęło się. Wyszły rodziny na deptak i plażę. Krzykom nie będzie końca, i płaczom, i stękaniom dorosłych. Przyjechali się tu zrelaksować czy do pracy. Do pracy. Opiekunki. Łudzą się, że naładują akumulatory- już pewnie z tuzin osób zazdrości palmy z facebooka, a tu proszę: nie posiedzisz, nie poczytasz. Oj nie. Kawa będzie zimna, książka nieprzeczytana, a drinki rozleje rzucona z impetem dziecięca piłka. A to dopiero początek tygodnia…
Uśmiechnij się - poniedziałek zaraz przeminie. Wyobraź sobie, że jesteś na plaży ;)
