I needed a break so I grabbed my camera and went for a walk along the riverside. What I saw was spectacular, breathtaking and stunning!

 In a bad sense unfortunately. It made me sad, lost and even abandoned.

In case you are wondering - this is the biggest Polish river right after this year's winter. I knew we are struggling with drought but I guess knowing is always slightly lighter than seeing.

It somehow stroked and enlightened me at the same time. 

I am guilty. Yes. I am. Guilty.

I have not paid enough attention to the climate change in the past. I was not conscious enough to see the changes while being a teenager. I am guilty because I could have been aware of the situation long time ago, but I wasn’t until recent years.

Now I segregate the garbage, try to practice the conscious shopping, I grow plants and vegetables at home (living in a city apartment!), I use the composter, collect the rainwater - wait a second! - I am surely ready for it BUT the rain is not coming…for so long now.

There’s no rain for the unconsciously blind world.

I believe that unless you consider yourself guilty - your so called eco friendly life will stay only an insta-pose and the disaster we observe will continue without a fairy tale ending…

Stay home  —  think green — grow plants and vegetables (you can really do that at home!) — forget plastic — be creative and aware of the climate change, as it’s not just a slogan anymore — it is your reality!

We must act and have faith.

We cannot be blind anymore.

Potrzebowałam oddechu, więc chwyciłam aparat i ruszyłam na spacer wzdłuż brzegu rzeki. To, co ujrzałam, było spektakularne i oszałamiające!

 Widok nie tyle zaskakiwał co niemożebnie zasmucał. Przecierałam oczy ze zdumienia, nie wierząc, w to co widzę.

Jeśli się zastanawiasz nad miejscem, w którym zrobiłam fotografię - to największa polska rzeka zaraz po tegorocznej zimie. Wiedziałam, że walczymy z suszą ale wiedza jest uboższą siostrą doświadczania.

W obliczu pustego koryta tak dużej rzeki czujesz się potwornie opuszczony. Nawet oszukany. 

Tylko przez kogo?

Uderzyło mnie to i oświeciło zarazem. To ja jestem winna. Tak. Jestem. Winna.

W przeszłości nie zwracałam dostatecznej uwagi na zmiany klimatu. Nie byłam wystarczająco świadoma, by dostrzec zmiany będąc nastolatką. Jestem winna, ponieważ mogłam zorientować się w tej sytuacji znacznie wcześniej niż w ostatnich latach.

Segreguję śmieci, uczę się dokonywać świadomych zakupów, uprawiam rośliny i warzywa w domu (a mieszkam w normalnym mieszkaniu), prowadzę kompostownik, zbieram wodę deszczową - a przynajmniej jestem na to gotowa, bo deszcz nie nadchodzi… od tak dawna!

Dla nieświadomie ślepego świata deszczu brak.

Myślę, że jeśli nie uważasz się za winnego - Twoje rzekomo przyjazne dla środowiska życie pozostanie jedynie chwilą Instagrama, a katastrofa którą obserwujemy będzie trwała, bez szczęśliwego zakończenia tej opowieści…

Zostań w domu - myśl ekologicznie - uprawiaj rośliny i warzywa (tak, nawet w domu w domu jest to możliwe!) - zapomnij o plastiku - bądź świadomy i kreatywny w walce ze zmianami klimatu, ponieważ nie jest to już hasło - to Twoja rzeczywistość!

Musimy działać i mieć nadzieję, że się uda.

Nie ma już miejsca na ignorancję.

And the sun goes down…

*

A słońce zachodzi….